XTC over de grens. Een studie naar XTC-koeriers en kleine smokkelaars

Diverse respondenten benadrukten dat de beste voorlichting de voorlichting is die de potenti?le smokkelaars en koeriers de feiten voorhoudt. Namelijk dat je teveel op het spel zet. Houdt potenti?le koeriers en smokkelaars daarom voor dat ze tegen een betrekkelijk lage beloning heel veel op het spel zetten, is het motto. Met een dergelijke ?rationele? benadering kan ook zakelijke informatie worden gegeven over de strafduur en de leefomstandigheden in de gevangenis (de kostenposten bij de rationele afweging). Een tweede strategie richt zich meer op de emotionele, normatiev

Gewone beroepen en georganiseerde criminaliteit

There is a large – and still growing – body of criminological literature on the relationship between crime and work. However, the exact nature of that relationship often remains diffuse. In this article we explored the relationships between organized crime and work. Based on analysis of the forty most recent cases of the Organized Crime Monitor we distinguished between two types of relations connecting organized crime and work. First, crimes can be based in the occupation of the offender when the occupation provides concrete opportunities to offend or facilitates the crimes of others. Secondly, the occupation of the offender can also be used as a shield concealing the illegal behavior or identity of the offender

Hoe stevig is de piramide van Braithwaite?

Responsive regulation is de belangrijkste theorie in het debat over regulering en handhaving van organisatiecriminaliteit. Met name de handhavingspiramide van John Braithwaite wordt door veel Nederlandse toezichthouders omarmd. Dit artikel onderzoekt de grondslagen van die handhavingspiramide. We laten zien dat de centrale uitgangspunten van de piramide, namelijk de gedachte van zware straffen als ultimum remedium, en het concept responsiviteit, in tegenspraak lijken te zijn met de praktijk van handhaving. Hoewel de handhavingspiramide aanspreekt vanwege het hoge common sensegehalte, is de toepasbaarheid in de praktijk heel wat minder vanzelfsprekend als op het eerste gezicht lijkt

Geëiste en opgelegde sancties bij de strafrechtelijke afhandeling van georganiseerde criminaliteit

De aanpak van georganiseerde criminaliteit heeft de afgelopen jaren topprioriteit gekregen. De vraag is of de geleverde inspanningen ook in strafrechtelijke zin in resultaat worden omgezet. In deze bijdrage worden de resultaten beschreven van een verkennende en descriptieve studie naar de discrepanties tussen strafeis en vonnis in georganiseerde- misdaadzaken. Startpunt voor deze analyse zijn 70 zaken uit de Monitor Georganiseerde Criminaliteit. Dit onderzoek laat zien dat de door de rechter opgelegde vrijheidsstraffen in eerste aanleg en in hoger beroep in meer dan 80 procent van de gevallen afwijken van de eis van de officier van justitie. In driekwart van de gevallen legt de rechter bovendien een lagere straf op dan door de officier van justitie was geëist. Deze verschillen wijken af van de in de literatuur beschreven consensus tussen strafeis en strafmaat bij minder ernstige en veelvoorkomende vormen van criminaliteit

Bestuurdersaansprakelijkheid in de praktijk

__Samenvatting__ Een van de mogelijkheden om de schade van wanbestuur te beperken, is het aansprakelijk stellen van de bestuurders die deze schade hebben veroorzaakt. Waar de mogelijkheid van een externe aansprakelijkheidsprocedure veelvuldig wordt benut, lijkt het veel minder vaak voor te komen dat een interne aansprakelijkheidsprocedure wordt gestart, door de rechtspersoon tegen de eigen (ex-)bestuurders. In deze bijdrage brengen wij daarom de redenen in kaart die meespelen in de beslissing om bestuurders al dan niet aansprakelijk te stellen. Inzicht in de beweegredenen van betrokkenen kan licht werpen op de werking van artikel 2:9 BW in de praktijk, en op eventuele belemmeringen die aan het aansprakelijk stellen in de weg staan. Daarmee kan een indruk ontstaan van de wijze waarop de beoogde functies van interne bestuurdersaansprakelijkheid in de praktijk worden vervuld

Evaluatie Politiewet 2012 in de Eenheid Oost-Nederland en landelijke thema's

At the request of the commission ‘Evaluatie Politiewet 2012’, the Rotterdam School of Management, Erasmus University, conducted an evaluation of the functioning of the Police Unit East-Netherlands (Eenheid Oost-Nederland). In addition, the nationally relevant themes with respect to ‘the role of the corps chef’, ‘the use of the right to appoint’, and the ‘construction of the police force as a separate legal entity’ were included in the evaluation at the request of the minister of Security and Justice of the Netherlands. The goal of the evaluation is to gain insights into the consequences of the implementation of the national police for the Unit East-Netherlands. The main question of th

Geeiste en opgelegde straffen bij de strafrechtelijke afhandeling van georganiseerde criminaliteit

De volgende vier onderzoeksvragen staan centraal: 1. In hoeverre komen verschillen voor tussen de door de officier van justitie geëiste straf en de door de rechter opgelegde straf, in eerste aanleg en in hoger beroep? 2. In hoeverre komen verschillen voor tussen de in eerste aanleg en in hoger beroep opgelegde straffen? 3. Hoe verschillen eis en vonnis in eerste en tweede aanleg van elkaar zowel qua richting (hoger of lager) als qua duur van de vrijheidsstraf? 4. Hoe kunnen de verschillen worden geduid

Drug crime in the Port of Rotterdam

This public version is a lay summary which follows the structure and layout of the report. The full report is available digitally and provides a complete picture of the findings

Overheidstoezicht op buitenlande rechtspersonen

In de komende jaren zal het toezicht op rechtspersonen worden gewijzigd. Over de aard en omvang van het gebruik van buitenlandse rechtspersonen, die eveneens met het nieuwe toezicht te maken gaan krijgen, is echter maar weinig bekend. De laatste

Drugscriminaliteit in de Rotterdamse haven: aard en aanpak van het fenomeen

Uniek onderzoek EUR-criminologen naar drugssmokkel in de Rotterdamse haven De Rotterdamse haven wordt aangewend voor de smokkel van drugs, met name cocaïne. De criminelen maken hierbij gebruik van de legale goederenstroom en de infrastructuur van de haven. Voor een effectieve aanpak is de inzet van niet alleen overheidsdiensten, maar ook van het bedrijfsleven nodig. In het rapport “Drugscriminaliteit in de Rotterdamse haven: aard en aanpak van het fenomeen” geven criminologen van Erasmus School of Law (EUR) een breed en diepgaand beeld van de drugssmokkel in de grootste haven van Europa. Het onderzoek onder leiding van hoogleraar Richard Staring vond plaats in opdracht van de Rotterdamse ‘driehoek-plus’: de gemeente, het Openbaar Ministerie, de politie en de douane. Burgemeester Aboutaleb spreekt van een “rapportage in de volle breedte en complexiteit, waarin een uniek en verhelderend beeld wordt geschetst”